این اثر با نام «گره»، بازتابی‌ست از نظم درونی و رازآلودگی نقوش کهن. طرح مرکزی با ساختاری هندسی و شش‌ضلعی، همچون گره­ای بصری‌ست که نگاه را به درون خود می‌کشد و در چرخشی آرام، مخاطب را به رمزگشایی دعوت می‌کند. «گره» در هنر سنتی ایران، نه صرفاً یک نقش، که نمادی‌ست از پیوستگی، تکرار معنا، و وحدت در میان کثرت. در این نمد، خطوط تیره بر زمینه‌ای روشن، نوعی تعادل میان سکون و حرکت را می‌سازند؛ این اثر، تجسمی‌ست از فرم‌های بنیادین که در دل نمد، جاودانه شده‌اند.